Mijn nieuwe ochtendritueel

Schrijven. Het is lang geleden dat ik daarvoor de tijd heb genomen. Terwijl het één van mijn grootste uitlaatkleppen is. Schrijven over mijn persoonlijke ontwikkeling en hoe ik de maatschappij observeer is als een spiegel van mijn mentale balans. Soms alleen maar om mijn gedachten te ordenen, fijn om mijn ‘monkey mind’ even tot rust te laten komen. Het is loslaten, iets wat we in de herfst extra nodig hebben. Het proces is heel anders dan bij de teksten die ik schreef als blogger of als tekstschrijver. Dit is energetisch schrijven, vanuit mijn hart, mijn eigen ik.

Schrijven over je visie op je leven is therapeutisch. Je ziet je problemen meer in perspectief, durft dingen naar jezelf ‘uit te spreken’ die je anders al piekerend zou wegredeneren. Daarnaast blijkt uit onderzoek van James Pennebaker dat mensen met psychische problemen en chronische ziekten gezonder worden door vier keer per week een kwartier te schrijven. Zijn onderzoek naar de helende kracht van schrijftherapie sloeg wereldwijd aan.

Iedereen aan het schrijven dus, hoewel je niet per se met je trauma’s aan de slag hoeft. Julia Cameron benaderde schrijven vanuit een praktische invalshoek in ‘The artists’ way’: zij zegt ‘ga gewoon’ drie kantjes vol schrijven met alles wat er in je op komt. Begin november startte ik met een challenge om 30 dagen lang elke ochtend minimaal 15 minuten te schrijven als een soort ‘Miracle morning’. Dit fenomeen, gebaseerd op het boek van Hal Elrod, is op social media al langer bekend als dé manier om met meer energie je dag in te gaan en zo een gezonder en gelukkiger leven te leiden. Ochtendgoeroe Lienke de Jong ging recent viral met haar boek en bijbehorend insta-account Dear Good Morning. Haar credo? Sta vroeg op, beweeg en doe je ding. Of dat nou mediteren, schrijven, sporten is, dat maakt niet uit. Nouja, liefst allemaal natuurlijk. Maar het gaat om je mindset, dat jij de dingen die je belangrijk vindt aandacht geeft voordat het geweld van je dag het overneemt.

Lienke is dus zeker niet de eerste die dit verkondigt. Maar waarom het nu zo aanslaat? Misschien omdat ‘haar’ generatie Z sneller aan de slag te gaat met gezond eten, bewegen en zelfontwikkeling. Of is er juist meer stress en prikkelgevoeligheid? Hoe dan ook is 6 uur opstaan en 9 uur je schermen uit blijkbaar haalbaar voor veel early adopters. Ik zelf probeer al een tijdje dit nieuwe ritme te hanteren, maar merk dat het nog uitdagingen voor me heeft. Vandaar mijn challenge! Degenen die mij kennen weten dat ik al een vroege vogel ben, maar sinds de wintertijd ben ik nog vroeger gaan opstaan. Na mijn 15 minuten mediteren, focus ik me erop wat er die dag belangrijk voor me is. Het idee is dat ik daarna mijn yoga- of strekoefeningen ga doen en daarna ga schrijven, maar in de praktijk merk ik dat het best uitdagend is. Je leest het al, het idee is... Ach, Rome is ook niet in één dag gebouwd. Kleine stapjes.

Zoals gewoonlijk gaat de mind je testen. Hij is op zoek naar comfort. In coronatijd wil je misschien het liefst onder een dekentje op de bank liggen. In de herfst heb je sowieso meer rust nodig dan tijdens de mannelijke yang-energie van de zomer. Daarom is het belangrijk om lief voor jezelf te zijn. Echter, als je luistert naar de woorden die je ego in je hoofd stopt, dan is het risico dat je niet in beweging komt weer te groot. Het ego wil geen verandering, maar terug naar die automatische piloot. De truc? Trouw blijven aan jezelf, aan wat je nodig hebt. Om meditatiegoeroe Mooij te citeren: “Remain a witness. The mind will attack you if you are looking for your true nature.” Of in gewone mensentaal: je mind zal je net zo lang gek maken tot jij gelooft dat jij je gedachten bent. Maar als je erin slaagt om je mind te observeren, zonder te oordelen over jezelf, dan kun je de ware ontspanning vinden. Na mijn jaren ervaring met yoga, mindfulness en meditatie ben ik zeker niet zomaar verlicht. Ik moet even hard werken als iemand zonder die ervaring om dit ochtendritueel te laten werken. Maar ik weet hoe goed ik me voel op de dagen dat het me lukt. Daarom blijf ik deze 30 dagen lekker volhouden. Natuurlijk met zachtheid en relativering, maar ook zonder te reageren op de triggers van mijn mind. Lijkt heel simpel toch?